![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 10, t. 399-446
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
!!! [miniat: ta ćwierćnuta pr.r. (z kreską taktową), górna 5-linia krótki nad |
![]() |
![]() |
Akcent długi w Wf !!! [nad] |
![]() |
![]() |
Akcent Wn !!! [krótki pod] |
Nierozwiązaną kwestią pozostaje tu użycie akcentu krótkiego – Wa i KG – lub długiego – Wf (także w następnych taktach – por. t. 418-431). Jeśli chodzi o Wn, przyjmujemy, że ma ono akcent krótki jak KG, przy czym przeniesienie akcentu pod partię pr.r. jest niewątpliwie dowolnością sztycharza.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Umiejscowienie oznaczeń, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki