Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 99-158
s. 1, t. 1-47
s. 2, t. 48-98
s. 3, t. 99-158
s. 4, t. 159-198
s. 5, t. 199-238
s. 6, t. 239-270
s. 7, t. 271-306
s. 8, t. 307-347
s. 9, t. 348-398
s. 10, t. 399-446
s. 11, t. 447-484
s. 12, t. 485-528
s. 13, t. 529-565
s. 14, t. 566-604
s. 15, t. 605-649
KG - Kopia Gutmanna
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KG - Kopia Gutmanna
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF KG - Kopia Gutmanna


  t. 154-155

Między tymi taktami Wf i Wn mają podwójną kreskę taktową. W przypadku Wn jest to z pewnością adiustacja (w KG służącej temu wydaniu za podkład kreska jest pojedyncza), co pozwala przypuszczać, że i wersja Wf może być wynikiem rutynowej adiustacji. Chopin z rzadka stosował podwójne kreski taktowe i nigdy nie traktował ich jako elementu bezwzględnie związanego ze zmianą tonacji.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn, Adiustacje Wf

notacja: Skróty pisowni i inne