t. 526

 

 

 

Pedalizacja t. 526-539 nastręcza trudności w interpretacji, gdyż zapisy poszczególnych źródeł różnią się między sobą, a ponadto w żadnym z nich notacja nie jest do końca precyzyjna.

Najbardziej intrygująca jest notacja Wa i KG: dwa kolejne znaki  (w t. 526 i 530) oraz dwa kolejne znaki  (w t. 533 i 539). Najprostszym wytłuma­czeniem takiej pisowni wydaje się przeoczenie znaków  w t. 529 i  w t. 534 lub 538:

Obie tak uzupełnione pedalizacje są możliwe do zaakceptowania od strony harmonicznej, w każdej z nich dostrzegalna jest jednak pewna niekonsekwen­cja brzmieniowa – skoro można na jednym pedale wykonać t. 534-539, to po co zmieniać pedał w t. 530? A jeśli pedałem objęte są tylko ósemkowe pasaże w t. 530-533 i 538-539, to niepotrzebny wydaje się pedał w t. 526-529 (por. t. 518-521).
Zgodność obu źródeł dowodzi, że zapis ten wystę­pował już w [A1], a najlepszym jego wyjaśnieniem jest, zdaniem redakcji, niezamierzone pozostawie­nie przez kompozytora dwóch różnych (wyklucza­jących się) pedalizacji – jednej, obejmującej tylko t. 530-533, i drugiej, w myśl której cały odcinek t. 526-539 ma być wykonany na jednym pedale:

W pedalizacji Wn można widzieć niedokładnie odtworzoną notację KG (przeoczenie  w t. 530) lub częściową próbę jej skorygowania (celowe pominięcie tego znaku).

W przypadku Wf sytuacja jest prostsza: pedał w t. 530-533 nie budzi żadnych zastrzeżeń, natomiast drugi, obejmujący t. 538-544, z pewnością błędny, można łatwo skorygować, dodając w t. 539 i 541 oznaczenia zaczerpnięte z Wa i KG:

Ostatecznie, nie negując innych możliwości, redakcja proponuje dwa najprawdopodobniej autentyczne warianty pedalizacji tych taktów:

  • pedalizacja pasaży ósemkowych w t. 530-533 i 538-539. Wariant ten wynika z notacji Wf i jest rozwinięciem jednej z koncepcji zapisanych w [A1] (→Wa,KG);
  • cały odcinek na jednym pedale, co zostało najprawdopodobniej zapisane jako druga możliwość w [A1] (→Wa,KG).

Kwestia określenia, która z tych koncepcji jest wcześniejsza, musi pozostać nierozstrzygnięta:

  • Chopin mógł wyjść od zapisania pedału w t. 530-533, a następnie dopisać znak  w t. 526 wraz z pojawieniem się akordu fis-moll z sekstą dis i znak  w t. 539, w którym wybrzmienie tego akordu się kończy. Pisząc [A2] mógł przepisać pierwotną koncepcję i uzupełnić ją znakiem w t. 538 i prawdopodobnie 539;
  • Pierwotna mogła być koncepcja długiego pedału (t. 526-539), zmieniona (nieuważnie) jeszcze w [A1] (→Wa,KG). Zmieniona pedalizacja była następnie wpisana i uzupełniona w [A2].

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Brak znaku zdjęcia pedału

notacja: Pedalizacja

Powrót do adnotacji