t. 239-243

 

 

 

Każdą z trzech drukowanych wersji zakończenia łuku (Wa, Wn i Wf) można uważać za właściwą. Każdą z nich można też uważać za odczytanie zapisu KG, a być może i pozostałych, zaginionych rękopisów. Pierwsza ćwierćnuta t. 243 jest bowiem zarówno końcem oktawowej frazy, jak i początkiem nowej, ośmiotaktowej myśli muzycznej, będącej podstawą figuracyjnego odcinka w t. 243-286. Podobne frazy w t. 192-199 i 486-493 nie dają całkiem pewnej wskazówki, jeśli chodzi o omawiane miejsce, właśnie ze względu na różnicę w kontynuacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

notacja: Łuki

Powrót do adnotacji