t. 159-187

 

Łuki KG, możliwa interpretacja kontekstowa

!!!   [klisza: 4 razy łuki od 1 do seksty = TGTU "dawne"]

 

Umiejscowienie początków łuków w t. 159, 167, 175 i 183 stanowi niełatwy problem redakcyjny. W Wa i Wf łuki rozpoczynają się od 2. miary taktu, wraz z figuracjami ósemkowymi. Jednak w KG początki łuków umieszczone są wyraźnie wcześniej, już na 1. mierze taktu. Notacja taka mogła być zamierzona przez Chopina dla podkreślenia nadrzędnego charakteru akordów kończących każdą z fraz:

Z drugiej strony, łuki w KG są w wielu miejscach stawiane nieprecyzyjnie – wystarczy spojrzeć na zakończenia dwóch pierwszych z omawianych łuków lub łuk w t. 51-56. Możliwe więc, że mamy tu do czynienia z pewną manierą pisowni, a zapis, mimo konsekwencji, jest po prostu niedokładny. Łukowanie KG potraktowano z rezerwą już w Wn, w którym większość łuków odtworzono raczej zgodnie z wyznaczonym przez pianistyczną fakturę podziałem fraz. W wydaniu tym dodano też dowolnie łuki pod partią l.r. – uprecyzyjnienie stosowane przez Chopina w podobnych kontekstach tylko wyjątkowo.

W tekście głównym podajemy łukowanie Wa i Wf, zanotowane bez błędów i w naturalny sposób odpowiadające wymuszonym przez fakturę przeniesieniom rąk. 
Problem w podobnej formie dotyczy także wszystkich analogicznych fraz pojawiających się jeszcze wielokrotnie w przebiego Scherza (t. 203, 291, 307, 453, 497).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Niedokładności KG

notacja: Łuki

Powrót do adnotacji