t. 76-89

12 akcentów w Wa

!!!   [miniatura t. 79-83 z numerem taktu pod początkiem t. 79; pr.r. bez ćwierćnut dolnego głosu. Akcenty krótkie nad półnutami w t. 79-83]

13 akcentów w KG

!!!   [miniatura jak Wa; bez akcentu w t. 82]

12 akcentów w Wn

!!!   [min. jak KG bez akcentu w t. 83 (> tylko 79-81)]

11 akcentów w Wf

!!!   [akcenty długie w t. 79-80 i 83]

Propozycja redakcji (13 akcentów)

!!!   [akcenty jak w KG tylko wszystkie długie]

Alternatywna propozycja redakcji (11 akcentów)

!!!   [akcenty długie w t. 79, 81 i 83]

W t. 74-89 półnuty najwyższego głosu opatrzone są akcentami (z wyjątkiem t. 75 w wersji z przetrzymanym cis2). Źródła różnią się jednak zarówno krojem akcentów (krótkie w Wa i KG lub długie w Wf), jak i ich umiejscowieniem w ramach ośmiotaktowych fraz:

Wa 
W tej wersji najprawdopodobniej błędny jest akcent w t. 82 i brak akcentu w t. 89.

KG
Wersję tę, w której układ akcentów w obu frazach jest zgodny, podajemy jako główną. Została ona odtworzona w Wn z jednym błędem (brak akcentu w t. 83). W wydaniu tym trudno też określić, czy użyte akcenty są krótkie (np. te w t. 91-96 i 99-102 są dłuższe) czy długie (akcenty w t. 106 i 139 są krótsze).

Wf  

W tej wersji wątpliwości budzi układ akcentów w t. 74-75 i w zakończeniach ośmiotaktów (t. 80-81 i 88-89). Porównanie z analogicznymi t. 416-432 sugeruje, że rękopis będący podkładem Wf mógł różnić się od KG jedynie brakiem akcentu w t. 81 (zapewne przypadkowym) i rodzajem użytych akcentów, dlatego proponujemy i taką właśnie wersję. Zdaniem redakcji możliwa jest także alternatywna rekonstrukcja błędów w rozmieszczeniu akcentów, w której akcent w t. 80 pojawia się omyłkowo zamiast w t. 81, a t. 88-89 zapisane są prawidłowo. Prowadzi to do następującej wersji:

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Błędy Wa, Błędy Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Powrót do adnotacji