|
|
Akcenty w A, odczyt dosłowny ! miniat: wycinek jw. EZnieU |
|
|
EZnieU1 |
|
|
Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa EZTU |
w Trzy akcenty w A budzą wątpliwości, jeśli chodzi o ich umiejscowienie i rodzaj znaku. W dwóch pierwszych figurach znaki wpisane są pod 3. ósemką dolnego głosu pr.r., w trzeciej nieco wcześniej. Pierwszy i trzeci wyglądają jak krótkie akcenty, drugi jest nieco dłuższy. Zdaniem redakcji, jest jednak mało prawdopodobne, by Chopinowi zależało na akcentowaniu trzeciej ósemki. W całej IV cz. Sonaty nie ma wprawdzie ściśle analogicznego miejsca, jest jednak szereg zbliżonych sytuacji, w których pojawiają się akcenty – w t. 80-83 i 136-137 wpisanych jest łącznie 7 akcentów i wszystkie dotyczą pierwszej ósemki, a 6 z nich to akcenty długie. Być może mamy więc do czynienia z ekstremalnym przypadkiem jednego ze sposobów na oznaczenie akcentów długich – znaków wpisywanych po nucie (por. cz. I, t. 82-84). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy w omawianym miejscu akcenty długie.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn, Niedokładności A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki