mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 386

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Trzy głosy w A (→Wn→Wf,Wa1,Ww)

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.           TGTU = pauza ćwierćnutowa + laseczka d1 + chorągiewka na końcu

Dwa głosy w Wa2

EZnieU = wiązanie + laseczka d1 (krótsza)
..

W Wa2 trójgłosową notację A (→Wn→Wf,Wa1,Ww) uproszczono do zapisu dwugłosowego. Wersja ta, niewątpliwie dowolna, w praktyce – przy uwzględnieniu szybkiego tempa, autentycznej akcentacji i naturalnej pedalizacji – nie odbiega brzmieniowo od zapisu Chopinowskiego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 390-391

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez 8va - - w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.             przenośnik tylko do przedostatniej ósemki 390. 

8va - - w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU
..

O niemal pewnej pomyłce Chopina, który nie dokończył przenośnika oktawowego, świadczą:

  • brak loco, którym Chopin zawsze kończył oznaczenie 8va - - -;
  • załamanie wirtuozowskiego rozmachu figuracji niedoprowadzonej do końca skali (f4) – por. t. 382-383;
  • nienaturalne zbiegnięcie partii obu rąk na ostatniej ósemce t. 390, f3.

W tekście głównym podajemy zatem wersję Wn (→Wf,Wa,Ww), w której niewątpliwie trafnie rozszyfrowano zamysł Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A

t. 391-392

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Ćwierćnuty es1, es1, c1-es1, h, g, w A

! miniat: wycinek, ostatnia ćwierćnuta pr.r. 391 + cały 392, tylko pr.r.              EZTU

Ćwierćnuty es1-a1, es1-g1, es1, h, g, w Wn

EZnieU1

Ćwierćnuty es1, es1, es1, h, g, w Wf, Wa, Ww

EZnieU2

Ćwierćnuty es1-a1, es1-g1, c1-es1, h-d1, g-h, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel               EZnieU
..

Dla 5 ostatnich par ósemek podajemy w tekście głównym odczyt dosłowny notacji A. Zdaniem redakcji, jest jednak prawdopodobne, że w przypadku czterech z nich zapis jest niedokładny. Wskazuje na to pisownia 2. figury w t. 392, w której przedłużone do wartości ćwierćnuty są obie nuty tercji c1-es1, a nie tylko dolna jak w pozostałych. Jest to naturalniejsze zarówno muzycznie, jak i pianistycznie, toteż wersję z analogicznymi przedłużeniami we wszystkich figurach proponujemy jako rozwiązanie alternatywne. Wersje wydań to efekt dowolnych adiustacji pisowni A (w Wn) i Wn (w pozostałych wydaniach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wf , Adiustacje Ww

t. 391

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A nie ma  przed 6. ósemką taktu, co wobec braku przeniesienia oktawowego w 1. połowie taktu nie wpływa na brzmienie tej nuty ( znajduje się na tej samej wysokości przed a1 dwie nuty wcześniej). Chopin pominął też  przed ostatnią ósemką (a) i  przed dolną nutą 4. oktawy l.r. (Fis). Wszystkie znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 393

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 od 2. ósemki w A

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko dolna 5-linia.            TGTU

 od 3. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

 od 1. ósemki, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.
..

W tekście głównym umieszczamy  nad 2. ósemką, zgodnie z zapisem A. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że wskazówka ma obowiązywać od początku taktu, a miejsce wpisania jest przykładem maniery, spotykanej wielokrotnie w utworach Chopina, umieszczania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania (a nie na początku). Por. np. Koncert e op. 11, cz. I, t. 16.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Znaki położone centralnie