Ww1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 253

Akcent długi w A (→Wn)

! miniat: wycinek, 2. pół taktu, tylko górna 5-linia.        TGTU 

Krótki akcent w Wf, Wa i Ww

Znak akcentu w A sam w sobie nie jest bardzo długi, ale ze względu na dość gęsty zapis wypełnia mniej więcej połowę odcinka między akordem a kreską taktową, co pozwala uznać akcent za długi. Tak też go odtworzono w Wn. Krótkie akcenty w pozostałych wydaniach to niedokładności sztycharzy. Patrz też uwagi do t. 249-253 i 254-256.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Niedokładności Wa, Niedokładności Ww

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.