Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 44-46

Krótkie akcenty w A i Wa

! miniat: wycinek.              4 krótkie zamiast długich

Akcenty długie w Wn (→Wf)

TGTU = 4 długie

Różne akcenty w Ww

krótki, 2 długie i krótki

Podobnie jak w t. 40-43, użycie akcentów długich wynika tu bardziej z kontekstu niż z grafiki znaków wpisanych w A. Mimo to w Wn (→Wf) odtworzono je jako akcenty długie, co przyjmujemy w tekście głównym. Wersje Wa i Ww to efekt niedokładnego – częściowo lub całkowicie – odtworzenia notacji Wn.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa, Niedokładności A, Niedokładności Ww

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa