Ww1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 16

2 łuki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.               EZTU = 2 dolne łuki

Ciągły łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Bez łuków, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.              Tu bez kliszy 

Widoczne w A pod ósemkami pr.r. dwie linie można rozmaicie interpretować, co ilustrują proponowane warianty. Wersję wydań można przy tym uważać za interpretację zapisu A – jest bowiem możliwe, że pierwsza linia, wpisana grubszą kreską, była pomyślana jako przedłużenie drugiej, tak by powstał ciągły, sześcioósemkowy łuk. Refleksja nad funkcją tych łuków, będących wszak tylko uzupełnieniem ciągłego łuku poprowadzonego nad nutami, nasuwa następujące możliwości interpretacji:

  • Łuki mają sygnalizować wewnętrzną strukturę figuracji. Przemawia to za wersją z dwoma łukami, gdyż 6-ósemkowa struktura nie ma raczej zastosowania w dalszej części pasażu.
  • Łuki były tylko pierwszą przymiarką do łukowania, z której Chopin następnie zrezygnował, dopisując górny, kilkutaktowy łuk. Przykłady tego typu niedokończonych poprawek można znaleźć w I cz. Sonaty, np. w t. 179.

W tekście głównym podajemy dwa łuki, jako najbliższe faktycznemu zapisowi. Wersję wydań można uważać za inerpretację alternatywną, a wersję bez łuków za dopuszczalny wariant.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.