Ww1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 161

Akcent długi w A (→Wn), możliwa interpretacja

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                  EZnieU

Widełki  w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU

Krótki akcent w Wf, Wa i Ww

EZnieU1

Nie jest jasne, czy znak w A jest diminuendem, czy akcentem (długim). W Wn odtworzono go jako akcent, dłuższy od krótkich akcentów w t. 153, ale krótszy od większości typowych akcentów długich. W tekście głównym podajemy widełki  ze względu na  w analogicznym t. 157. Diminuendo występuje także w t. 87 i jest naturalnym wyborem w zakończeniu wszystkich pokrewnych czterotaktów o czytelnie wznosząco-opadającym rysunku melodii.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Conservatorio di Musica Giuseppe Verdi, Mediolan