A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 179

Akcent długi w A (→Wn)

! miniat: wycinek, ten akord, tylko dolna 5-linia.          TGTU

Bez znaku w Wf

Krótki akcent w Wa i Ww

zamiast długiego

W A znak akcentu jest w tym takcie krótszy niż w analogicznym t. 177, jest jednak bardzo praw­do­podobne, że w obu miejscach należy użyć tego samego znaku. Tak też to odtworzono w Wn, w którym akcenty mają jednakową długość. Ich interpretacja nie jest oczywista, są jednak wy­raź­nie dłuższe od typowych krótkich akcentów, takich jak np. w t. 153. Biorąc to pod uwagę, omawiany znak w obu źródłach odtwarzamy jako akcent długi, który też podajemy w tekście głównym. Brak znaku w Wf to z pewnością przeoczenie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Niedokładności Wa, Niedokładności Ww

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Pierpont Morgan Library, Nowy Jork