|
Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa ! miniat: wycinek, TGTU |
|
|
EZnieU = 2 znaki |
w Mimo pewnych różnic w umiejscowieniu i wielkości znaków 
w A, ich związek z półnutowymi akordami l.r. nie ulega wątpliwości, co pozwala uznać je za akcenty długie. Ich odtworzenie w Wn sugeruje, że sztycharz przymierzał je raczej do ósemek pr.r., co spowodowało ich znaczne rozciągnięcie, a w przypadku znaku w t. 76 także podsunięcie pod partię pr.r., niewynikające z pisowni A. W pozostałych wydaniach znaki umieszczono mniej więcej pośrodku między partiami obu rąk, a w Wf ujednolicono ich zakres. Różnic tych – bez znaczenia dla ustalenia intencji Chopina – nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki