Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 386

Różne akcenty w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.               TGTU

Krótkie akcenty w Wn (→Wf,Wa,Ww)

oba krótkie, pierwszy nad h1, drugi pod tercją = EZnieU1

Zmiana układu akcentów w Wn (→Wf,Wa,Ww) wynikła przypuszczalnie z przekonania sztycharza Wn, że pierwszy znak dotyczy h1 pr.r., co wcale nie wynika z zapisu A. Różnicę wielkości znaków oddajemy w tekście głównym przez użycie różnego typu akcentów. W Wn znaki różnią się wielkością, ale wydaje się to być przypadkowe, czego dowodzą pozostałe, oparte na Wn edycje, w których znaki są praktycznie jednakowe.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż