Ww1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 383-384

Akcenty długie w A (→WnWa,Ww)

! miniat: wycinek, od 2. ćwierćnuty 383 do 3. ćwierćnuty 383, tylko dolna 5-linia.           TGTU

2 krótkie akcenty, 1 długi w Wf

do zrobienia

Charakterystyczne umiejscowienie (po nucie) trzech widocznych w A znaków o pokroju akcentów pozwala uznać je za akcenty długie, mimo iż same znaki bliższe są zwykłym, krótkim akcentom. Tak też je odtworzono w Wn (→Wa,Ww). Czym kierowano się w Wf, zmieniając pierwsze dwa na krótkie akcenty – trudno powiedzieć.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Conservatorio di Musica Giuseppe Verdi, Mediolan