Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 32-42
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-31
s. 3, t. 32-42
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 35

Ćwierćnuta es1 w A

! miniat: wycinek, ta sekstola, tylko górna 5-linia.            Tu bez kliszy 

Ósemka es1 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

W zapisie kończącej takt sekstoli nie ma w A błędu, toteż zachowujemy tę notację w tekście głównym, mimo że sens wydzielenia dwóch ósemek as1 jako górnego głosu nie jest całkiem jasny. Jej odczytanie w Wn (→Wf,Wa,Ww) jest także usprawiedliwione, gdyż w wielu miejscach A laseczki nie dochodzą do wiązań (przykłady można znaleźć nawet w tym takcie) i można było uznać skierowaną w górę laseczkę es1 za niedociągniętą do belki górnego wiązania ósemkowego. Wersja ta sugeruje, że nadrzędną linię melodyczną tworzą dźwięki as1-es1-as1-b1-c2, co wydaje się muzycznie przekonujące.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności A

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wn1, Ww1, Wf1, Wa1, Wa2