Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 32-42
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-31
s. 3, t. 32-42
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 33

Ósemki as3 w A (→WnWa)

! miniat: wycinek od c4 do c4 (9 nut), tylko górna 5-linia.                TGTU = Tu bez kliszy 

Szesnastki as3 w Wf i Ww

Beleczki szesnastkowe EZnieU2

Wersja Wf i Ww to wynik niezrozumienia Chopinowskiego zapisu legata harmonicznego, w którym momenty uderzenia poszczególnych nut wyznaczone są przez równomierny ruch szesnastkowy, natomiast wartości rytmiczne w dodatkowych "głosach" pokazują tylko, jak długo należy zatrzymać poszczególne nuty, tworząc z nich chwilowe współbrzmienia i akordy; wartości tych nie należy traktować linearnie.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf, Adiustacje Ww

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wn1, Ww1, Wf1, Wa1, Wa2