Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-24
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-48
s. 3, t. 49-80
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 18

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, górna 5-linia i trochę dolnej.          TGTU 

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Znak w A odnosimy do półnuty pr.r., co wynika z niebudzącej wątpliwości pisowni trzech następnych, analogicznych taktów. Z tego zaś wynika, że jest to akcent długi, co również potwierdzają niewątpliwe akcenty w następnych taktach. W Wn (→Wf,Wa,Ww), mimo że umiejscowienie znaku również wskazuje na pr.r., jego długość dopasowano do trioli l.r., tak iż przypomina on bardziej widełki .

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wn1, Wf1, Wa1, Wa2, Ww1