|
f2 na 2. i 3. mierze taktu w źródłach ! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. EZTU = laseczka i główka f2 |
|
f2 tylko na 2. mierze taktu, alternatywna propozycja redakcji ! miniat: Corel. Tu bez kliszy |
Nadanie granemu na 2. ćwierćnucie taktu f2 wartości półnuty może dziwić wobec powtórnego uderzenia tego dźwięku na 3. ćwierćnucie. Nie ma tu jednak wyraźnego błędu, a Chopin mógł mieć na myśli podkreślenie tej nuty jako synkopy lub też chciał skompletować wartości rytmiczne wszystkich głosów w ramach czterogłosowej faktury. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym zachowujemy notację oryginalną.
Z drugiej strony nie można wykluczyć niedokończonej poprawki polegającej na przedłużeniu omawianego f2 do wartości półnuty z zamiarem – ostatecznie niezrealizowanym – usunięcia ćwierćnuty f2 na 3. mierze taktu (por. taką niedokończoną korektę w I części Sonaty, t. 179). Uwzględnienie tej możliwości prowadzi do naszej alternatywnej propozycji. Do pomyślenia jest również zmiana w drugą stronę – z wersji bez f2 na 3. mierze na wersję z powtórzeniem f2, które na 2. mierze miało być wówczas skrócone do ćwierćnuty. Wersji tej nie proponujemy jednak jako wariantu, gdyż różni się ona od pisowni oryginalnej co najwyżej sposobem zagrania omawianego f2 – półnuta tworzy synkopę, która sugeruje zaakcentowanie tej nuty.
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Błędy A
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji