Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 2, t. 23-42
s. 1, t. 1-22
s. 2, t. 23-42
s. 3, t. 43-62
s. 4, t. 63-81
s. 5, t. 82-103
s. 6, t. 104-124
s. 7, t. 125-142
s. 8, t. 143-162
s. 9, t. 163-183
s. 10, t. 184-206
s. 11, t. 207-227
s. 12, t. 228-248
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 30

 w A (odczyt dosłowny→WnWf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia (z widłami crescendo pod).              EZnieU (górne widły)

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

EZTU = akcent

Nie jest jasne, jak należy interpretować znak  wpisany w A nad partią pr.r. Towarzyszy mu bowiem wpisany pod pięciolinią znak  o praktycznie identycznym zakresie. Górny znak musi zatem odnosić się tylko do górnego głosu i – odczytany dosłownie – nakazywałby wykonanie ósemki fis2 ciszej przy równoczesnym crescendo dolnego głosu. Zdaniem redakcji jest mało prawdopodobne, by Chopin wyobrażał sobie tak wymyślną interpretację tego taktu, toteż w tekście głównym interpretujemy górny znak jako akcent długi nad f2, co daje zupełnie naturalną kombinację akcentu i crescenda. Na akcentujący charakter może zresztą wskazywać początek tego znaku, wypadający nieco przed nutą.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wn1, Wf1, Ww1, Wa1, Wa2