|
|
Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww) ! miniat: wycinek t. 2 i początek 3, tylko dolna 5-linia. Tu bez kliszy |
|
|
Palcowanie w Wa EZnieU2, zrobione w 1. linijce, dalej tylko wstawione, ale trzeba w miarę ładnie ułożyć |
W Wa Sonata została zredagowana przez Brinleya Richardsa, co m.in. objęło opalcowanie utworu. Aplikatury tej, jako w oczywisty sposób nieautentycznej, nie uwzględniamy w tekście głównym, a w transkrypcjach Wa odtwarzamy drobniejszym, kursywowanym krojem, zarezerwowanym dla palcowań dodawanych przez redaktorów. W kilku miejscach, np. w t. 131, 184, 224, palcowanie zostało jeszcze uzupełnione lub zmienione w Wa2.
Na każdej stronie transkrypcji uwagi dotyczące tego palcowania można znaleźć wybierając "Palcowanie" z listy "Notacja".
Patrz też t. 9-11 i 13 oraz 17 i 21.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Palcowanie