W A łuk w t. 120, ostatnim w linijce, dochodzi do kreski taktowej, jest to jednak bardzo blisko ostatniej ósemki, tak iż można go interpretować zarówno jako kończący się w tym takcie, jak i prowadzący dalej. Początek łuku w t. 121 jest mylący – główna część łuku zaczyna się nad 1. ósemką, jednak Chopin zaczął go pisać znacznie wcześniej, co jest słabo widoczne z powodu przerwy w dopływie atramentu. Przy uwzględnieniu całości łuku wskazuje on niewątpliwie na kontynuację z poprzedniego taktu. W tekście głównym podajemy zatem ciągły łuk, co zresztą jest naturalniejsze od strony muzycznej. Wersja wydań wynika z niedokładnego odczytania łuków przez sztycharza Wn, a w przypadku Wa jeszcze z przeoczenia sztycharza Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niepewna kontynuacja łuku
notacja: Łuki