|
Łuki w A (→Wn→Wa), odczyt dosłowny ! miniat: wycinek kombinowany, t. 239 i 1. akord 240, tylko górna 5-linia. EZnieU2 |
|
|
wycinek Wf. EZTU na dwóch linijkach |
|
|
Łuki przetrzymujące, alternatywna propozycja redakcji EZTU bez środkowego łuku (as1-a1) |
W źródłach t. 239 jest ostatnim w linii, tak jak w naszych transkrypcjach. Od akordu es1-as1-c2 biegną w A trzy łuki, które wydają się być łukami przetrzymującymi, choć kończą się dość daleko przed końcem taktu, a w t. 240 nie ma ich dokończenia. Zdaniem redakcji można to interpretować dwojako:
- Pisownia Chopina nie zawiera błędu. Łuki należy wówczas uznać za "łuki-tenuto", podkreślające konieczność wytrzymania pełnej wartości rytmicznej akordu w t. 239, tak iż wszystkie 3 nuty akordu na początku t. 240 mają być uderzone. Pisownię tę odtworzono bez istotnych zmian w Wn (→Wa).
- Brak dokończenia łuków z t. 239 to błąd Chopina. Po uzupełnieniu pominiętych kontynuacji łuków na początku t. 240 dwa z nich – es1 i c2 – stają się łukami przetrzymującymi, zaś trzeci (as1-a1) ma znaczenie artykulacyjno-motywiczne. Uzupełnioną w ten sposób notację A podają Wf i Ww.
Zdaniem redakcji, druga możliwość – przeoczenie – wydaje się od strony źródłowej bardziej prawdopodobna, gdyż "łuki-tenuto" nie pojawiają się w innych utworach Chopina pisanych w okresie warszawskim. Podajemy ją więc w tekście głównym, a jako wersję alternatywną proponujemy dźwiękowo równoważny zapis z pominięciem potencjalnie mylącego, środkowego łuku, który może sugerować przetrzymanie wszystkich trzech składników akordu es1-as1-c2. Wersję z łukami-tenuto, w której niebanalny, chromatyczny postęp harmoniczny w t. 240 jest wyraźniej słyszalny, można traktować jako dopuszczalny wariant.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wf, Niepewna kontynuacja łuku, Łuki tenuto, Adiustacje Ww