op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll, cz. I
Przed dolną nutą 1. tercji w 2. połowie taktu w A (→Wn→Wa1,Ww) nie ma znaku chromatycznego, co daje es2. Co więcej, 
przed e2 znajduje się 2 ósemki dalej, co zdaje się potwierdzać brzmienie es2 w tym miejscu. Na niewątpliwy błąd Chopina wskazuje jednak uderzany równocześnie akord l.r. z e1 jako najwyższą nutą. Błąd zauważono i skorygowano tylko w Wf i Wa2. Notabene podobny zapis A w analogicznym t. 126 został poprawiony już w Wn.
W tekście głównym dodajemy potrzebny przed 5. ósemką i pomijamy niepotrzebny już w tej sytuacji znak przed 7. ósemką.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Adiustacje Wf, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
