op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 49, Fantazja f-moll
Można mieć wątpliwości, czy uzupełniając niekompletny, szkicowy zapis tego taktu w KFs, należy uwzględnić przednutkę na początku partii pr.r. Pierwsza połowa tego taktu jest bowiem zamarkowana jako powtórzenie t. 28, podobnie jak 7 poprzednich taktów, odpowiadających t. 21-27. Jednak inaczej niż tam, w omawianym miejscu Chopin nie pozostawił pustego miejsca, lecz wpisał dwie laseczki ćwierćnutowe w partii pr.r., odpowiadające ćwierćnutom c2-a2 i b1-g2. Brak zamarkowanej przednutki można by więc uważać za sygnał, że nie należy jej tu uwzględniać. Zdaniem redakcji, tak ścisła interpretacja byłaby błędna:
- gdyby Chopin chciał tu coś zmienić w stosunku do t. 28, zapisałby ten fragment dokładniej, tak jak to zrobił w 2. połowie tego taktu, a także w innych podobnych sytuacjach, np. w t. 6 czy 16;
- Chopin stosował uproszczone, niekompletne zamarkowania tekstu w dłuższych, skrótowo oznaczonych fragmentach nawet w czystopisach – por. np. Polonez es op. 26 nr 2, t. 105 i 153 (oczywiście w szkicu, jakim jest KFs, stopień niekompletności jest większy niż w czystopisie). Opisane laseczki ćwierćnutowe miały więc prawdopodobnie na celu ułatwienie orientacji w przeznaczonym do powtórzenia tekście.
Biorąc pod uwagę powyższe, w transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") podajemy przednutkę.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Skróty pisowni i inne
