A
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 15-16

Takty te są w KFs zapisane skrótowo jako puste takty oznaczone cyframi 1 i 2, przy czym w t. 16 po cyfrze 2 jest jeszcze wpisana półnuta Ces-ces (każda nuta z osobną laseczką). Ponieważ jednak cyframi tymi nie oznaczono żadnych innych taktów, nie jest jasne, do czego należy je odnieść. Rysują się 3 możliwości:

  1. Cyfry oznaczają po prostu t. 1-2. Daje to sensowną kontynuację pod warunkiem zaakceptowania nieścisłości zapisu na początku t. 15 – poprzednia dwutaktowa fraza, oznaczona skrótowo cyframi 3 i 4, co w tym wypadku jest jednoznaczne, gdyż cyfry te są wpisane także nad t. 3-4, musi się kończyć akordem jak w t. 5.
  2. Cyfry odnoszą się do t. 5-6. Daje to doskonałą zgodność merytoryczną, a pozorną rozbieżność numerów taktów można wytłumaczyć tym, że zapis t. 5-6 jest niepełny, zakładający uzupełnienie na podstawie dokładniej zanotowanych t. 1-2.
  3. Chopin chciał tu powtórzyć – ze zmianą ostatniej półnuty – wersję t. 11-12. Podobnie jak w punkcie 1, po wersję 1. ćwierćnuty t. 15 należy sięgnąć do t. 5. W tym przypadku cyfry 1-2 wpisane w t. 15-16 należałoby rozumieć jako "takty poprzedzające takty oznaczone przed chwilą cyframi 3-4". Zdaniem redakcji, możliwe, że Fontana kopiując ten fragment, wyobrażał sobie t. 15-16 właśnie jako wariant t. 11-12, a więc z oktawami w l.r. Wskazywałby na to niezbyt czytelny znak wpisany w KFs pod oktawą Ces-ces, który interpretujemy jako przekreśloną cyfrę 8, oznaczającą oktawę Ces1-Ces. Sugeruje to, że Fontana wpisał tu 8, którą widział w t. 12, a dopiero później zauważył, że w t. 16 w Chopinowskim szkicu jej nie ma. Można sobie nawet wyobrazić scenariusz, w którym ta 8 znajdowała się także w oryginalnym szkicu Chopina, zapisana i być może skreślona, jednak na tyle nieczytelnie, że Fontana nie był pewien, jak to interpretować. W rezultacie najpierw cyfrę przepisał, a następnie skreślił.

Pierwsze dwie możliwości dają jednakowy rezultat, zgodny z wersją opublikowaną, w której partia l.r. nie zawiera zdwojeń oktawowych. Natomiast trzecia interpretacja prowadzi do wersji z oktawami, którą proponujemy w tekście głównym – patrz uwaga poniżej.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa