Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 10, t. 166-182
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-32
s. 3, t. 33-62
s. 4, t. 63-78
s. 5, t. 79-98
s. 6, t. 99-116
s. 7, t. 117-131
s. 8, t. 132-144
s. 9, t. 145-165
s. 10, t. 166-182
s. 11, t. 183-202
s. 12, t. 203-223
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfO - Egzemplarz Ordy
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfO - Egzemplarz Ordy
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 179

Klinik w Wf

Wf TGTU=klinik cis3-4

Bez znaku w Wn

Kropka staccato w Wa

Wa kropka, ale w Wa jest nad cis4, a w Wn pomiędzy cis3 a cis4 – no właśnie! W Wn nie ma kropki, jest brudek

Celem ingerencji adiustatora Wa mogło być ujednolicenie znaków w partiach obu rąk – akord l.r. ma kropkę, tak jak poprzednie, co czyni ten znak bardziej wiarygodnym niż odosobniony w tym fragmencie klinik pr.r. W tekście głównym zachowujemy jednak oznaczenia Wf, gdyż użycie różnych znaków w partiach obu rąk można tu łatwo uzasadnić kontekstem fakturalnym – akord l.r. kontynuuje dotychczasowy przebieg, a oktawa pr.r. – nie.
Brak znaku w Wn to zapewne przeoczenie.

Obecność kropki staccato w dwóch niezależnych źródłach – Wn i Wa – pozwala podejrzewać, że Chopin zamienił ją na klinik dopiero w najpóźniejszej korekcie Wf, już po wysłaniu egzemplarzy przeznaczonych na podkłady do Wn i Wa. Biorąc jednak pod uwagę, że w Wn kliników w ogóle w Wariacjach nie użyto, zmieniając je wszędzie na kropki (patrz uwaga w t. 7), za bardziej prawdopodobną uważamy podwójną adiustację. Celem ingerencji adiustatora Wa mogło być  ujednolicenie znaków w partiach obu rąk – akord l.r. ma kropkę, tak jak poprzednie, co czyni ten znak bardziej wiarygodnym niż odosobniony w tym fragmencie klinik pr.r. W tekście głównym zachowujemy oznaczenia Wf, gdyż użycie różnych znaków w partiach obu rąk można tu łatwo uzasadnić kontekstem fakturalnym – akord l.r. kontynuuje dotychczasowy przebieg, a oktawa pr.r. – nie.

Obecność kropki staccato w dwóch niezależnych źródłach – Wn i Wa – pozwala podejrzewać, że Chopin zamienił ją na klinik dopiero podczas korekty Wf, już po wysłaniu egzemplarzy mających posłużyć za podkłady do Wn i Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wn, Kliniki

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfO, Wn1, Wn2, Wa1