Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-36
s. 1, t. 1-36
s. 2, t. 37-74
s. 3, t. 75-112
s. 4, t. 113-147
Tekst główny
Tekst główny
Wp - Wydanie polskie
Wp1 - Pierwsze wydanie polskie
Wp2 - Zadiustowany nakład Wp1
Wp3 - Poprawiony nakład Wp2
Wp4 - Zrewidowany nakład Wp3
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wp - Wydanie polskie
Wp1 - Pierwsze wydanie polskie
Wp2 - Zadiustowany nakład Wp1
Wp3 - Poprawiony nakład Wp2
Wp4 - Zrewidowany nakład Wp3
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 3-8

Bez  w Wp

Tu bez kliszy 

 w t. 3 w Wn

EZnieU

[] w t. 8 proponowane przez redakcję

! miniat: wycinek komb. TGTU lub Corel, to co w war 11 i 22 + t. 8 (2 miary), tylko dolna 5-linia.                  EZTU (t. 8)

Brak znaku  może odpowiadać pisowni [A], a nawet intencji Chopina – sytuacje takie występują wielokrotnie w jego utworach i wcale nie zawsze w następstwie niedopatrzenia. W tym jednak wypadku zapis może być mylący – samotny znak  w takim kontekście harmonicznym, dynamicznym i pianistycznym oznacza najprawdopodobniej zatrzymanie pedału aż do końca pasażu, co w tekście głównym precyzujemy znakiem []. Odpowiedni znak dodany w Wn świadczy jednak o tym, że taka pedalizacja nie wszystkim wydawała się naturalna czy w ogóle właściwa.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Pedalizacja

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wp1, Wp2, Wp3, Wp4, Wn1