Wp1
Tekst główny
Wp - Wydanie polskie
Wp1 - Pierwsze wydanie polskie
Wp2 - Zadiustowany nakład Wp1
Wp3 - Poprawiony nakład Wp2
Wp4 - Zrewidowany nakład Wp3
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
porównaj
  t. 36

Cyfra 4 w źródłach

krój jak pozostałe

Bez tej cyfry w tekście głównym

Tu bez kliszy 

Autentyczność cyfry palcowania nad 1. ósemką budzi wątpliwości, gdy porównać ją z niewątpliwie Chopinowskim palcowaniem pasaży o zbliżonej strukturze, zawierających podobne zestawienie białych i czarnych klawiszy – por. Etiudę a op. 25 nr 11, t. 82 lub Koncert f op. 21, cz. III, t. 97 i 101-102, nie mówiąc już o Etiudzie a op. 10 nr 2, w której wypracowanie biegłości palców w tego typu zestawieniach jest głównym celem technicznym. W tekście głównym pomijamy tę cyfrę, co nie wyklucza użycia 4. palca, ale pozostawia otwartą drogę do znalezienia innej możliwości, którą wielu pianistów – w tym, jak widać, prawdopodobnie Chopin – uznałoby za wygodniejszą.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wp

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

.