![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Autentyczność cyfry palcowania nad 1. ósemką budzi wątpliwości, gdy porównać ją z niewątpliwie Chopinowskim palcowaniem pasaży o zbliżonej strukturze, zawierających podobne zestawienie białych i czarnych klawiszy – por. Etiudę a op. 25 nr 11, t. 82 lub Koncert f op. 21, cz. III, t. 97 i 101-102, nie mówiąc już o Etiudzie a op. 10 nr 2, w której wypracowanie biegłości palców w tego typu zestawieniach jest głównym celem technicznym. W tekście głównym pomijamy tę cyfrę, co nie wyklucza użycia 4. palca, ale pozostawia otwartą drogę do znalezienia innej możliwości, którą wielu pianistów – w tym, jak widać, prawdopodobnie Chopin – uznałoby za wygodniejszą.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błędy Wp
notacja: Palcowanie