Wn2
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 55

Ósemki w KF (→Wn1)

EZTU

Ósemka i szesnastka w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU

W tekście głównym podajemy wersję KF (→Wn). Mimo że w analogicznych t. 49, 51 i 53 druga nuta ma wartość szesnastki, ósemka g2 nie wydaje się być pomyłką – wraz z przedłużoną wskutek wcześniejszego uderzenia nutą e2 to właśnie ósemka tworzy zaugmentowaną wersję rytmu punktowanego rozpoczynającego motyw (). To rozszerzenie rytmiczne oddziałuje także na następny takt, który rozpoczyna się półnutą, a nie ćwierćnutą. Szesnastka w Wf (→Wa) może być zresztą wynikiem niezrozu­mie­nia [A] przez sztycharza, który zasugerowany notacją t. 49, 51 i 53 uznał brak beleczki szes­nastkowej za pomyłkę.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Rytm punktowany lub równy

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.