Zagadnienia : Adiustacje WfSB
t. 189
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Adiustacje WfSB |
||||||||||
t. 192-193
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w t. 176 i 180, w Wn (→Wf,Wa) łuk doprowadzono tylko do końca taktu, przypuszczalnie w przekonaniu, że zapis A jest niedokładny. Trudno stwierdzić, co spowodowało następnie wydłużenie łuku w WfSB – niedokładność czy może analogia z t. 196-197, w których łuk ma we wszystkich wydaniach prawidłowy, zgodny z A zasięg. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje WfSB |
||||||||||
t. 251
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersja Wa, WfSB i Wn3 to najprawdopodobniej dowolna zmiana adiustatorów (sztycharzy?), przekonanych o pomyłce w służącym im za podkład Wn1 lub Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje WfSB |
||||||||||
t. 273
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Druga nuta partii l.r. ma w ApI, A (→Wn→Wf) i Wa3 wartość ósemki z kropką, przez co takt liczy o szesnastkę za mało. W pełnej, orkiestrowej wersji tego Tutti fraza wiolonczel (i fagotów) rozpoczyna się od początku taktu punktowaną ćwierćnutą, co mogło zasugerować Chopinowi, że także w wersji na 1 fortepian, po przesunięciu początku na 2. ósemkę nowa wartość powinna być punktowana. Łatwy do wykrycia błąd zauważono i poprawiono tylko w WfSB. Natomiast w Wa1 (→Wa2) pominięto kropkę przedłużającą tę nutę – być może była to nieudana próba poprawienia tego błędu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Adiustacje WfSB |
||||||||||
t. 274
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersja Wf, w której ósemki pr.r. na 2. mierze taktu nie obejmują nut f, to najprawdopodobniej wynik Chopinowskiej korekty podkładu, czyli egzemplarza Wn1. Wersję tę, w której nie ma sugestii równoczesnego uderzania tych nut obiema rękami, podajemy w tekście głównym. Idącej w podobnym kierunku adiustacji dokonano w Wa, nic jednak nie sugeruje, by Chopin miał wpływ na tekst tego wydania. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje WfSB |