mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 14

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

..

W A (→KF→Wn) kwarta e1-ais1 ma wartość półnuty bez kropek. Jest to z pewnością przeoczenie Chopina – por. analogiczny t. 30 oraz podobne t. 10, 13, 16, 29 i 32. W tekście głównym uwzględniamy zatem uzupełnienie wprowadzone najprawdopodobniej przez Fontanę w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 14

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W A (→KF,Wf) nie ma  obniżającego a1 na as1. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa.
W Wf przeoczono  obniżający d na des. Pomyłkę poprawiono w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 14

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

W A (→Wf) nie ma  podwyższającego b3 na h3. Oczywistą niedokładność poprawiono w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma kasowników przed trzydziestodwójkami h2 i h3. Drugą z tych niedokładności poprawiono już w Wn (→Wf,Wa). W przypadku h2 brak nie musi być uważany za błąd, gdyż reguły obowiązywania znaków przygodnych w takim kontekście nie były (i nie są) ściśle ustalone – nuta h2 brzmi wyżej niż h1 na początku taktu (znak potrzebny), ale zapisana jest na tej samej wysokości (znak niepotrzebny). Co ciekawe, oba kasowniki są w ApI.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 15-16

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

 w A (→KF), interpretacja kontekstowa

 w Wf (→Wa)

EZnieU1 widły + nuta EZTU

Akcent długi w Wn

EZnieU2 widły + nuta EZTU

w KGS

KGS widły + nuta EZTU
..

Interpretacja widełek  nastręcza trudności ze względu na charakterystyczne dla Chopina umieszczenie całej nuty f1 między 3. a  4. ósemką t. 16. W rezultacie względem ósemek l.r. znak  wypełnia 1. połowę taktu, ale równocześnie sięga tylko nieco poza f1, jeśli odnieść je do partii pr.r. Ponieważ zapis A jednoznacznie wskazuje pr.r. jako adresata omawianego znaku, w tekście głównym umieszczamy go pomiędzy ósemką e1 a całą nutą f1. Sztycharz Wf (→Wa) powiązał znak z partią l.r., a ponadto dowolnie go przedłużył (być może zmylony zetknięciem dolnego ramienia widełek z sięgającym końca taktu łukiem l.r.). Trudno natomiast wskazać powód zastąpienia wyraźnego znaku  przez akcent w Wn, trzeba jednak przyznać, że efekt brzmieniowy związany z tą wersją jest znacznie bliższy zamierzonemu przez Chopina, niż zniekształcone  Wf.
Wersja KGS to zapewne niedokładnie odtworzony znak Wf, jednak wcześniejsze rozpoczęcie i brak wyraźnego powiązania z l.r. zbliżyło jego sens do zamierzonego przez Chopina.

Tego rodzaju krótkie  lub nawet odwrócone akcenty długie, podkreślające drugą nutę kroku wznoszącej sekundy, najczęściej małej, spotykamy niejednokrotnie w utworach Chopina, np. w Preludium G nr 3, t. 17-18, a także w Koncercie e op. 11, cz. II, t. 29 czy w Koncercie f op. 21, cz. II, t. 84 (w tym ostatnim przykładzie znak interpretowano w podobnie błędny sposób jak w Preludium).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A