Wf1
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 16

Krótki akcent na 2. mierze w Wf (→Wa)

EZnieU

Krótki akcent na 3. mierze w KF (→Wn)

Akcent długi proponowany przez redakcję

EZTU

Porównanie z t. 24, w którym wszystkie źródła mają akcent na 3. mierze taktu, pozwala w omawianym takcie uznać akcent w Wf (→Wa) za pomyłkowy. W tekście głównym nadajemy temu znakowi postać akcentu długiego ze względu na występujący w zbliżonej sytuacji w t. 24 wyraźny akcent długi w Wf, powtórzony zapewne za [A].

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.