op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
t. 180
Trudno stwierdzić, czy zmiana kierunku widełek dynamicznych pod 2. dwunutowym motywem została wprowadzona celowo przez Chopina lub adiustatora Wn1, czy jest skutkiem pomyłki sztycharza. Brak widocznych śladów wprowadzania zmian w druku wskazuje raczej na adiustację lub – co zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobne – pomyłkę. Sztycharz mógł bowiem popełnić dość częsty błąd "lustrzany", po prostu odwracając znak (por. np. Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 6), lub uznać ten i poprzedni znak za bardzo częstą w muzyce w ogóle, a w tych Wariacjach w szczególności parę . W tekście głównym pozostawiamy zatem jedyną niewątpliwie autentyczną wersję A.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Odwrócenie znaku
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki