Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 324-325

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak w t. 321-322, Chopin nie wpisał w A znaków chromatycznych przed ostatnią szesnastką każdej miary tych taktów. Wszystkie potrzebne znaki dodano już w Wn (→Wf,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 325

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

d3 w ApI

e3 w A (→WnWf,Wa), odczyt dosłowny

EZTU nuty i łuki 

es3 proponowane przez redakcję

TGTU

..

Brzmienie 2. szesnastki 5. trioli budzi wątpliwości – odczytana dosłownie brzmi ona e3, jednak we wszystkich analogicznych miejscach odpowiednia nuta leży o kwintę (czystą) niżej niż poprzednia, w tym wypadku es3, co sugeruje możliwość pomyłki Chopina. W nieparzystych triolach 2. i 3. szesnastka melodycznie łączą się z następną triolą, co Chopin starannie oznaczył łukami pr.r., nie determinuje to jednak ich przynależności harmonicznej. Ta wyznaczona jest postępem l.r. (o innym łukowaniu!), złożonym z sekwencji D-T wypełniających dwie kolejne ósemki, co z kolei jest wyraźnie zasygnalizowane wiązaniami głosu basowego. Jeśli uwzględnić jeszcze skłonność Chopina do zapominania o wcześniejszych altera­cjach (w tym miejscu jest ona wyjątkowo odległa – to jedyny takt w t. 321-329, w którym alteracji podlega 1. szesnastka), przypadkowe pominięcie przywracającego es3 wydaje się bardzo praw­do­podobne. Także brak przed niewątpliwym e3 w następnej trioli należy do typowych niedo­kład­ności Chopina – jest to dźwięk aktualnego akor­du (A-dur) i został szesnastkę wcześniej ozna­czony w partii l.r. Biorąc powyższe pod uwagę, w tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaków chromatycznych, tak by rozpatrywany człon progresji nie odbiegał od panującego schematu.

W ApI 5. triola taktu ma pierwotną postać (patrz też t. 328), w której problematyczna nuta nie występuje. Wprowadzanie zmiany w tym miejscu przemawia za błędem Chopina w A, gdyż poprawki zawężają pole uwagi, co sprzyja pomyłkom.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Zmiany linii głównej

t. 327-328

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak w poprzednich analogicznych sekwencjach, Chopin nie widział powodu, by wpisywać znaki chromatyczne przed najwyższymi nutami wznoszących triol. W Wn1 (→Wf,Wa) dodano jedynie 2 krzyżyki w t. 328, cis3 i gis3, a w Wn2 (→Wn3,WfSB) dorzucono jeszcze  e3. Dwa niezbędne krzyżyki w t. 327 dodano tylko w Wn3 i WfSB.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 329-330

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak w wielu zbliżonych sytuacjach, w A brakuje większości niezbędnych znaków chromatycznych – Chopin wpisał znaki jedynie przed 2. ósemką t. 329 (e2-e3-gis3-e4) i następną szesnastką (h3), przedostatnią szesnastką t. 329 (h1), dolną nutą 2. trioli t. 330 (gis) i dolną nutą 6. trioli t. 330 (dis1). Przy założeniu, że znaki pierwszej dwuósemkowej figury pasażu obowiązują także w drugiej, wszystkie potrzebne znaki dodano już w Wn1 (Wf,Wa,Wn2WfSB,Wn3). W Wf dodano jeszcze  przed e2 na 4. ósemce l.r. w t. 329.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf

t. 331

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI i A nie ma  przed 2. szesnastką (E), a w A także  przed 13. szesnastką (fis). Znaki dodano w Wn (→Wf,Wa). W ApI Chopin nie zapomniał , bo poprzednią nutę zapisał enharmonicznie jako f.
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed 4. szesnastką (G).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Korekty enharmonii