mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 123-126

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pisownia ApI i A (→Wn→Wa,WfSB)

t. 123, 124 i 126 jak przedtem, tu EZTU

Pisownia ApI i A (→Wn→Wa,WfSB)

EZnieU1

Pisownia Wf

EZnieU (do zrobienia jak przedtem, 3 miejsca)

Pisownia Wf

EZnieU2
..

Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek (w t. 123, 124 i 126), jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawie­nia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf

t. 180

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A (→Wn1→Wn2)

EZnieU

 w Wf i Wa

EZTU

 w WfSB

w Wn3
..

Zdaniem redakcji, znak  jest w A (→Wn1→Wn2) wpisany niedokładnie, gdyż obejmuje pauzę, w trakcie której nie da się zacząć crescenda. W tekście głównym nadajemy mu więc zakres analogiczny do następnego takiego znaku. Podobną interpretację zastosowano w Wf i Wa, a także w WfSB, w którym znak jest jednak odwrócony (diminuendo zamiast crescenda). Trudno stwierdzić, czy była to celowa zmiana, czy błąd. Natomiast w Wn3 znak nieco wydłużono, co przypuszczalnie było adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku , Adiustacje Wf , Adiustacje WfSB , Błędy WfSB

t. 184

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w ApI

EZnieU

 i przednutki w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

EZTU bez kaso nad mord.

 z  i przednutki proponowane przez redakcję

EZTU
..

W ApI ozdobnik, dopisany prawdopodobnie później, ma szkicową, niezbyt czytelną postać, jest to jednak najprawdopodobniej . Chopin nierzadko stosował ten znak w znaczeniu  (czasem są one wręcz trudne do rozróżnienia). Użycie innego znaku nie musi więc oznaczać, że pierwotnie Chopin przewidywał dłuższy ornament.
Umieszczenie w Wf znaku  pod tercją, co – formalnie rzecz biorąc – zmienia jego znaczenie, to rutynowa maniera sztycharzy, którzy często przenosili znaki (dotyczące poszczególnych nut, ale także łuki) na stronę główek nutowych (w wydaniach laseczki nut w 2. połowie taktu są skierowane w górę). Por. np. Polonez fis op. 44, t. 10. Brak tego  w WfSB to zapewne przeoczenie.

W żadnym ze źródeł nie ma znaku precyzującego brzmienie górnej nuty ozdobnika. Panująca w t. 184-190 tonacja F-dur nakazuje użycie e2, co w tekście głównym sygnalizujemy kasownikami. Pomijanie znaków w podobnych sytuacjach jest w utworach Chopina raczej regułą niż wyjątkiem – kompozytor widocznie wierzył, że wyczucie tonalne podpowie wykonawcy właściwą nutę.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Tryl lub mordent , Błędy WfSB

t. 237

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W Wn1 (→Wf1,Wn2)  podwyższający b1 na h1 znajduje się przed 1. tercją. Co ciekawe, nie jest to zwykła pomyłka, lecz błędna adiustacja, gdyż ślady poprawek w druku (widoczne zwłaszcza w Wn2) pokazują, że początkowo był tam wydrukowany poprawny tekst z odpowiednim  przed 3. szesnastką. W Wf2, Wa, WfSB i Wn3  przesunięto na właściwe miejsce, a w Wa dodano jeszcze drugi, ostrzegawczy przed g1 w 1. tercji. Ten ostrzegawczy znak uwzględniamy również w tekście głównym, tak iż nasz tekst nie różni się od wersji Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 2. i 3. akordem pr.r. Brakujące znaki stopniowo uzupełniano w kolejnych wydaniach – w Wn1 (→Wn2) dodano oba znaki przed 2. akordem, a w Wa1 dołożono jeszcze  przed 3. akordem ( nie był potrzebny ze względu na błędną wysokość najwyższej nuty). Pozostałe wydania – Wf, Wa3 i Wn3 mają wszystkie potrzebne znaki.

NA POTEM: ApI ma bemole ces1,2,3, ale nie ma kaso d1. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności A