mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 27

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A, prawdopodobna interpretacja

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia + es1 l.r., 2. połowa taktu.                    TGTU

Akcent długi dla es1 l.r. w Wn1 (→Wn2,WfSB)

EZnieU

Krótki akcent nad a w Wf1

EZnieU1 akcent nad a

Pionowy akcent nad es1 w Wa

EZnieU2

Akcent długi nad F w Wn3

EZnieU1 tylko nad F
..

Interpretacja widocznego w A znaku  przysporzyła kłopotów najpierw sztycharzowi Wn, a później także pozostałych wydań. Zdaniem redakcji są to widełki diminuendo po , podobnie jak w t. 20, 24 czy 28, a znak odnosi się raczej do pr.r. W Wn1 (→Wn2→WfSB) znak umieszczono przy laseczce ćwierćnuty es1 l.r., tak iż można w nim widzieć akcent długi dla tej nuty, co od strony graficznej można uznać za możliwą interpretację zapisu A. Znak Wn1 zinterpretowano jako akcent nad es1 także w Wa, nadając mu postać akcentu pionowego (tak jak poprzednim akcentom w t. 25-27). Natomiast w Wf znak Wn1 przesunięto jeszcze niżej, co dało akcent nad ósemką a. Najdalej idącej adiustacji dokonano w Wn3, w którym akcent przeniesiono nad basową półnutę F, uznając go za kontynuację ciągu akcentów nut basowych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 28

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do c4 w A i Wa

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, końcówka łuku (od 8 - - -)                     TGTU

Łuk do a3 w Wn (→Wf)

EZnieU
..

Koniec łuku w Wn1 (→Wn2) umieszczony jest tak, że nie jest pewne, czy ma się kończyć na a3 czy c4. Pierwszą wersję zrealizowano w Wf i Wn3, drugą – w Wa. W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości łuk A, do c4.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 28-29

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

! miniat: wycinek od c4 do g3, tylko górna 5-linia.                EZTU = sf + 

 w Wn (→WfSB)

EZTU sf + EZnieU widły

Akcent długi w Wf1

EZnieU2 = sf + akcent długi 

Akcent w Wa

EZTU sf + EZnieU1 akcent
..

W wyniku pozornie nieznacznych przesunięć widełek  najpierw w Wn, a następnie w Wf1 i Wa, w tych ostatnich wydaniach znak przybrał formę akcentu, osobnego lub skojarzonego ze , na c4. Odbiega to dość znacznie od zapisu A, w którym znak dotyczy raczej motywu b3-g3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa

t. 28

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

leggieriss. w A

! miniat: wycinek odpowiedni, tylko górna 5-linia.               EZnieU

leggier. w Wn (→Wf)

leggiero w Wa

leggierissimo proponowane przez redakcję

EZTU
..

Trudno stwierdzić, czy zmiana określenia wprowadzona w Wn (→Wf,Wa) to efekt nieuwagi sztycharza, czy adiustacji lub nawet korekty Chopina. Zmiana wydaje się zbyt błaha, by zadawć sobie trud jej wprowadzania, co eliminuje ostatnie dwie możliwości. Zdaniem redakcji, można tu wziąć pod uwagę jeszcze inny scenariusz, kto wie, czy nie najbardziej prawdopodobny – widoczne ślady poprawek w partii l.r. pokazują, że była ona początkowo źle rozmieszczona względem pr.r. (planując l.r. sztycharz nie uwzględnił końcowej ósemki pr.r.). Jeśli leggieriss. znalazło się w obszarze objętym poprawką, sztycharz mógł je następnie niedokładnie odtworzyć z pamięci.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn

t. 44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do t. 45 w A

! miniat: wycinek, 3 ostatnie triole 44 i 1. akord 45, tylko dolna 5-linia.                   EZTU

Łuk do D w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU
..

Na końcu t. 44 oba łuki A, w pr.r. i w l.r., mają wyraźnie oznaczone zakończenia – łuk w pr.r. do ostatniej nuty taktu, d1 (widać wyskrobaną końcówkę łuku sięgającą dalej), a w l.r. do ósemki na początku t. 45 (widać dopisane zakończenie łuku sięgające poza kreskę taktową). Mimo to w Wn (→Wf,Wa) łuk l.r. doprowadzono tylko do końca t. 44, przypuszczalnie ze względu na trudności graficzne (spowodowane notabene rutynowym skierowaniem do góry laseczek jednej z triol l.r., wbrew A) – widać, że przy zachowaniu w miarę normalnego kształtu nie było możliwości poprowadzenia łuku dalej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn