A
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 298-300

W figuracjach pr.r. Chopin uważa przygodne znaki chromatyczne za obowiązujące także w sąsiednich oktawach. W A nie ma więc bemoli przed 9., 12. i 15. szesnastką w t. 298 (as2, des3, ges3), 14. szesnastką t. 299 (des3) oraz 2. i 18. szesnastką t. 300 (des1, ces1). Wszystkie potrzebne znaki dodano już w Wn (→Wf,Wa).
W ApI znaków jest więcej niż w A, zarówno koniecznych (3., 4. i 6. spośród wymienionych wyżej, przy pominiętych bemolach des2 w t. 299 i as1 w t. 300), jak i niepotrzebnie powtarzanych (bemole ges2 na końcu t. 298 i ces2 na 3. mierze t. 300 oraz  a2 w t. 299), a także ostrzegawczy  przed a1 w t. 299).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Niedokładności A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.