A
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 114

2 ósemki i ćwierćnuta w ApI i A (→WnWf1,Wa,WfSB)

! miniat: wycinek A.                         EZnieU

3 ósemki w Wf2

EZTU

Wf1 ma błędnie 3 ćwierćnuty w dolnym głosie (odtworzone w naszym systemie jedynie w wersji "transkrypcja"), co poprawiono w Wf2 przez dodanie wiązania ósemkowego łączącego wszystkie 3 nuty. Co ciekawe, ślady skrobania widoczne w A sugerują, że początkowo była tam wpisana właśnie wersja Wf2 (zanotowana dokładniej, z pauzą ósemkową pod ostatnią triolą górnego głosu). Byłby to więc przypadek wahania Chopina, który po kilku latach powrócił do pierwotnej koncepcji. Nie można oczywiście wykluczyć innych scenariuszy – wersja Wf1 zawiera wyraźny błąd rytmiczny, co mógł poprawić adiustator, a nawet w przypadku korekty Chopina sztycharz mógł pomyłkowo objąć wiązaniem 3 nuty zamiast pierwszych dwóch. Jeśli jednak uwzględnić, że wersja z trzema ósemkami była brana pod uwagę przez Chopina, a jest przy tym niewątpliwie wygodniejsza pianistycznie, przypadkowe jej wprowadzenie w Wf2 byłoby dość niezwykłym zbiegiem okoliczności. Jako prawdopodobnie najpóźniejszą wersję autentyczną, podajemy ją zatem w tekście głównym.

Patrz też uwaga na końcu taktu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Autentyczne korekty Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.