Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 26-27

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d2 przetrzymane w A i Wn4

! miniat: wycinek.                     EZTU = łuk przetrzymujący

d2 powtórzone w Wf (→Wa,Wn1Wn1a,Wn2Wn3)

Tu bez kliszy 

..

Łuk, który w A przetrzymuje półnutę d2 do następnego taktu, został w Wf i większości opartych na nim pozostałych wydań błędnie odczytany jako początek łuku frazowego nad t. 27-28. Powodem pomyłki mógł być niewyraźny zapis łuku przetrzymującego, którego środkowa część jest najprawdopodobniej bardzo słabo widoczna (na dostępnej fotografii fragment rozpoczynający drugą, opadającą część łuku jest w ogóle niewidoczny). Łuk ten dodano w Wn4 być może na podstawie analogii rytmicznej z początkiem t. 29.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A partia pr.r. w całej 2. połowie taktu została skreślona i wpisana jeszcze raz na pięciolinii powyżej. O ile można sądzić z fragmentów możliwych do odczytania, zmiana dotyczyła przypuszczalnie tylko zapisu rytmicznego – widać, że pierwsze 8 nut biegnika miało wiązania szesnastkowe po 4 nuty, jak w 1. połowie taktu. Poprawki miały dwie fazy – najpierw Chopin skreślił końcowy fragment biegnika, który następnie wpisał jeszcze raz na końcu linii, a dopiero potem skreślił całą 2. połowę taktu.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 47

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Rytm A, prawdopodobna interpretacja kontekstowa

Rytm Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

..

Na dostępnej fotografii A zapis dolnego głosu partii l.r. jest trudny do jednoznacznej interpretacji i najprawdopodobniej błędny. Nie jest też pewna autentyczność wersji Wf (→Wn,Wa), która może być dziełem sztycharza Wf1. Zdaniem redakcji, jest mało prawdopodobne, by Chopin chciał tu skrócić długość trwania podstawy basowej w stosunku do analogicznego t. 45 – skrócenie takie jest praktycznie niezauważalne, zwłaszcza przy zastosowaniu naturalnej w tym kontekście pedalizacji harmonicznej. W tekście głównym podajemy zatem tekst analogiczny do t. 45.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 49-51

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Ćwierćnuty w A

EZnieU = 2. ćwierćnuta l.r. 49 i 51

Ćwierćnuty i półnuty w Wf (→Wn,Wa)

EZTU = 2. ćwierćnuta z półnutą l.r. w t. 49 i 51

..

Dodatkowe półnuty d1 i d w t. 49 i 51 zostały dodane w korekcie Wf1 niewątpliwie przez Chopina, wraz z pedalizacją. Patrz też t. 110-111.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 55

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wf obie ćwierćnuty C umieszczone są błędnie pod ostatnią ósemką odpowiedniej połowy taktu. W Wn i Wa błędu nie powtórzono.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf