Zagadnienia : Błędy Wn

t. 233

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaku w A i Wn

Kropka staccato w Wf (→Wa)

TGTU = kropka nad c-c1

..

Na dostępnej fotografii A nie widać kropki staccato nad oktawą c-c1. Prawdopodobnie więc Chopin dodał ją w korekcie Wf (→Wa). Brak znaku w Wn najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem sztycharza (por. uwagę w następnym takcie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 234-236

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Kropki staccato w A

TGTU = 6 kropek, co 2 ćwierćnutę

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

Tu bez kliszy 

..

Brak 6 kropek staccato nad oktawami l.r. to niewątpliwy błąd sztycharza Wf (→Wn,Wa), który pominął te znaki w całej linijce, uwzględniając je dopiero w t. 237.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn

t. 237

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Staccato w A (→WfWa)

TGTU = kropka nad d-d1

Bez znaku w Wn

..

Do sześciu kropek staccato pominiętych w Wf, sztycharz Wn dołożył swoje przeoczenie na początku tego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 243

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

b z  w A (→WfWa,Wn)

EZnieU = bemol b

h w Wn1a

kaso zamiast bemola b z war_11

b bez  proponowane przez redakcję

Tu bez kliszy 

..

Wersja Wn1a to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, choć nie można całkiem wykluczyć adiustacji – występujący w pozostałych źródłach ostrzegawczy  przed b nie jest tu niezbędny i mógł zostać uznany za pomyłkowy. Sztycharz lub adiustator Wn1a wykazał się tego typu nadgorliwością np. w t. 232.
W A nie ma  podwyższającego es1 na e1 w tym akordzie. Jest to niemal na pewno błąd – por. e1 w t. 240-241 – który poprawiono w Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy  przed b, bardziej uzasadniony w oryginalnym układzie graficznym, w którym pierwsze 5 ósemek poprzedniego taktu – do h – wpisane jest na dolnej pięciolinii.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 245-246

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki w A

EZTU = górny łuk podzielony nad kr. taktową

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

! miniat: wycinek Wf1 kombinowane, zakres jak war_11.                         EZnieU

3 łuki w Wn

EZnieU1 245 + EZTU 246

..

W A łuki na przejściu tych taktów były poprawiane – zdaniem redakcji, Chopin podzielił napisany początkowo ciągły łuk, na co wskazują wyraźnie grubsze (czyli ważniejsze, ostateczne) końcówki oznaczające podział łuku. Usunięty tą poprawką odcinek pierwotnego łuku nie został jednak skreślony, tak iż w Wf (→Wa) poprawkę tę zrozumiano na odwrót (a być może w czasie sztychowania Wf jeszcze jej nie było? – patrz charakterystyka Wf). W tekście głównym podajemy łuki rozdzielone przez Chopina.
Wersje Wn i Wn1a, z podziałem łuku przed ostatnią sekstolą i po niej to zapewne wynik pomyłek lub dowolnych adiustacji.
Kwestię dodatkowych łuków obejmujących sekstole omawiamy osobno – patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn