Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 37-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuków w A (→Wf)

! miniat: wycinek.               Tu bez kliszy 

Łuki w Wn i Wa

! miniat: tu Wn1.              TGTU = 3 łuki wg opisu

..

W A (→Wf) łukowanie pr.r. jest w tych taktach wyraźnie niekompletne – nie widać żadnego powodu, by 2. figura t. 37 i pierwsze figury t. 38-39, nad którymi nie ma łuków, miały być wykonywane inaczej od pozostałych. Z tego względu w tekście głównym uzupełniamy łuki na wzór trzech pierwszych figur tego czterotaktu (w t. 36-37). Łuki te dodano także w Wn i Wa.
Patrz też uwaga w 2. połowie t. 38.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 41-43

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Krótkie akcenty w A (→WfWn)

! miniat: wycinek.                    EZTU = akcenty w t. 41 + pierwszy 42 i drugi 43

Pionowe akcenty w Wa

EZnieU1 (część do zrobienia)

..

Zmiana akcentów na pionowe to częsta dowolność Wa. Charakterystyczne, że w t. 40 zachowano autentyczne, krótkie akcenty, co jest przykładem niekonsekwencji adiustatora (sztycharza?) Wa. Patrz też uwagi dotyczące akcentów w t. 42 i 43.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 41-43

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki po 2. ćwierćnuty w A

5 x TGTU

Różne łuki w Wf (→Wn)

od 1. lub 4. nuty (EZnieU zrobiony pierwszy), oprócz 2. połowy t. 41, gdzie TGTU

Łuki po pół taktu w Wa

wszystkie EZnieU

..

Tak jak w poprzednich taktach, w Wf (→Wn) błędnie odtworzono większość łuków l.r. – zamiast od 2. lub 5. ćwierćnuty taktu rozpoczynają się one wcześniej, od 1. lub 4.  ćwierćnuty. Zgodnie z A odtworzono tylko drugi łuk w t. 41. W Wa łuki ujednolicono, upodabniając ten jedyny autentyczny łuk do pozostałych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 42

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaku w A (→Wf)

wycinek;              Tu bez kliszy 

Krótki akcent w Wn

TGTU

Pionowy akcent w Wa

EZnieU1

..

Brak akcentu w A (→Wf) to przypuszczalnie przeoczenie Chopina, być może sprowokowane brakiem miejsca na wpisanie znaku – w tej (i następnej) figurze Chopin nadal pisze laseczki i wiązania figur pr.r. pod nutami, co w omawianym miejscu praktycznie uniemożliwia wstawienie akcentu pomiędzy pięcioliniami. Akcent dodano w Wn i Wa (w tym ostatnim akcent pionowy, jak w pozostałych figurach – por. t. 41-43).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 43

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wf1 przeoczono  podwyższający f1 na fis1. Wszystkie pozostałe źródła mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf