mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 94

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

E-e w Wn

Wn ostatnia oktawa  E-e

C-c w Wf (→Wa)

Wfa TGTU
..

W tekście głównym podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). Podobną zmianę wprowadzono w t. 96, w obu miejscach widoczne są ślady dokonywania zmian w druku. Tak samo w analogicznych t. 118 i 120.
W Wf przy zmienionych nutach nie ma znaków chromatycznych, co odczytane dosłownie dałoby Cis-c. Oczywiste niedopatrzenie poprawiono w Wa1, dodając  przed dolną nutą. W tekście głównym dodajemy 2 kasowniki, zgodnie ze sposobem, w jaki Chopin zapisał tę część – por. np. kasowniki przed ósemkami F-f w t. 88, 90, 92. Dwa kasowniki ma również Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 95-96

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W taktach tych Chopin przeoczył kasowniki obniżające gis(1) na g(1). Świadczy o tym brak tych znaków w Wf (→Wa) i dodanie ich w druku w Wn, na co wskazują odstępy między nutami. Autentyczność dodatków w Wn nie jest wpraw­dzie potwierdzona, ale o pomyłce Chopina świad­czą niezbicie analogiczne t. 119-120, w których kasowniki znajdują się we wszystkich źródłach.

Brak kasowników obniżających gis i gis1 na g i g1 w taktach 95 i 96 w Wf (→Wa) to z pewnością błąd. Być może było to podwójne przeoczenie sztycharza Wf, powtórzone w Wa. Jest jednak całkiem prawdopodobne, że Chopin dopisał te znaki w [A] już po tym, jak Fontana stworzył kopię.

[ a może tu bez widocznych wariantów? TAK

czy to są Przeoczenia znaków aktyalnej tonacji? TAK
No bo niewątpliwie przoeczenia znaków sprawiających, że jesteśmy w aktualnej tonacji, ale jednocześnie to nie są, tak precezyjnie określając, znaki tej tonacji :D ]

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

c(1) w Wn, Wf2 i Wa

Wf2, Wa, Wn TGTU=2 kaso: przy cis i cis1 w t. 97

cis(1) w Wf1

Wf1 puste
..

Brak kasowników obniżających cis i cis1 na c i c1 w t. 97 w Wf1 to z pewnością błąd, popełniony prawdopodobnie przez Chopina. Wskazuje na to brak zaplanowanego miejsca na kasowniki w Wn1, co oznacza, że najprawdo­po­dobniej nie było ich w [A], a dodano je dopiero w druku. Błąd poprawiono w Wf2 i Wa.

ewentualnie rozwinąć o adiust Wa i bemolu Wf2 zmienianym w druku w Wf2

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf

t. 107-108

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

d1 i d2 w Wn

Wn   trans puste    red TGTU=4 krzyżyki

dis1 i dis2 w Wf (→Wa)

Wfa TGTU= 1 krzyżyk w t. 107 w l.r. i 3 w t. 108 (2 w p.r. i 1 w l.r.)
..

Wersja Wn, w której pierwsze dwa takty tej frazy utrzymane są w h-moll jest z pewnością błędna. O przeoczenie można podejrzewać sztycharza Wn1 lub Chopina w [A] – po utrzymanych w cis-moll t. 103-106, z nutami dis utrwalonymi trzykrotnym wystąpieniem akordu Gis7, mógł on uważać dis za oczywiste. Ponadto, gdyby – hipotetycznie – chciał tu zmienić schemat harmoniczny w stosunku do dwóch poprzednich wystąpień tej frazy (t. 27-34 i 53-60), zapewne starannie by tę zmianę oznaczył.

[bez widocznych wariantów pewnie..]
Brak krzyżyków podwyższających d1 na dis1 i d2 na dis2 w Wn to z pewnością błąd (zmieniający akordy i melodię z H-dur na h-moll), być może sztycharza, a być może samego Chopina w [A]. Trudno stwierdzić, na którym etapie pomyłka została wyłapana i poprawiona: przez Fontanę podczas tworzenia kopii, przez Chopina na etapie korekt Wf, czy przez redaktorów francuskich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wn

t. 274

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaku (d) w Wn i Wf1

Wn, Wf1 puste

(dis) w Wf2 i Wa

Wf2, Wa TGTU
..

Zdaniem redakcji, wersja z d to efekt przeoczenia  przez Chopina w [A] (→Wn,[KF]→Wf1). W tekście głównym uwzględniamy zatem  dodany w Wf2 i Wa.

Zgodnie z wyjaśnieniem w t. 41, w tekście głównym podążamy za wersją Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf