Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 35

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

Tak jak w t. 3 i 11, w A (→KF,Wf) nie ma podwyższającego b na h. Znaki dodano w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 40

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed 3. ósemką l.r. as i 6. ósemką pr.r. as1. Znak w pr.r. dodano także w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 43-44

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy znaki ostrzegawcze:  przed b i  przed g2 na końcu t. 43 oraz  przed es przed g i  przed b1 w t. 44. Oba znaki w t. 43 dodano już w Wa. Bemol przed es w t. 44 znajdował się w A w pierwotnej, skreślonej wersji partii l.r. tego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze

t. 44

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W ostatniej trioli pr.r. A (→KF,Wf) ma jedynie  obniżający d3 na des3. W Wn i Wa dodano  przed następną ósemką (des2), jednak pominiętego  przywracającego g2 na ostatniej ósemce taktu nie ma w żadnym źródle.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 69-71

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

Bez znaku w A

!!!   miniat: jw.                         TGTU = bez kliszy

 w KF i Wf

EZnieU

 w Wn

EZnieU1

   w Wa

EZnieU2

..

Gwiazdka , dodana zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf (→Wa), jest z pewnościa nieautentyczna. Notacja A implikuje zatrzymanie aż do końca Preludium pedału wziętego na 3. mierze t. 68, a zarówno efekt brzmieniowy takiej pedalizacji, jak i sposób zapisu bez końcowego znaku  są charakterystyczne dla Chopina i występują w zakończeniach bardzo wielu jego kompozycji. Poszczególne źródła różnią się nieznacznie umiejscowieniem , tak iż przyjmujemy istnienie dwóch nieco odmiennych wersji.
Pedalizacja w ostatnim takcie to dowolny dodatek adiustatora Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany