mUltimate Chopin

op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności KF

t. 16

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

a-c1-ges1 w A (→KF,Wf→Wa)

! miniat: wycinek, 1. miara, tylko dolna 5-linia.
TGTU = główka c1

a-ges1 w Wn

Tu bez kliszy 
..

Notacja akordu na 2. ósemce taktu jest w KF niejasna – nuta c1, mimo że najprawdopodobniej napisana przez Fontanę, jest praktycznie niewidoczna i nie została uwzględniona w Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 17

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

f w akordzie w A (→Wf→Wa)

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, ten akord.
TGTU = główka f

es w KF (→Wn)

zamiast f
..

Druga od dołu nuta akordu l.r. napisana jest w KF nieprecyzyjnie, tak iż bardziej przypomina es niż f.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 27-28

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

  w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: jw.          EZTU

  w KF

EZnieU

  w Wf (→Wa)

EZnieU1

  w Wn

EZnieU2
..

Oba znaki  mają w A górne ramię wyraźnie dłuższe niż dolne. Przyjmujemy zakres górnego ramienia, pisanego jako pierwsze, zgodny ze staranniej zapisanym znakiem w podobnym t. 26. Stosunkowo nieznaczne niedokładności w odtworzeniu znaków   w KF zosta­ły wyolbrzymione w Wn, w którym starano się wypełnić znakami całe takty. Podobną manierę, choć tylko w t. 27, prezentuje również Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niejasne widełki A , Niedokładności KF

t. 33

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

4 akcenty długie w A (→Wf)

! miniat: wycinek.                EZTU

4  w KF

EZnieU

4 dłuższe  w Wn

EZnieU1

8 krótkich akcentów w Wa

EZnieU2
..

Cztery znaki w A to typowe akcenty długie, co jednak odtworzono w miarę dokładnie tylko w Wf. Znaki w KF są nieco dłuższe, a w Wn rozciągnięto je na całą długość grup szesnastkowych. W Wa, tak jak w poprzednim takcie, uznano znaki za akcenty i podwojono, opatrując nimi osobno prawą i lewą rękę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 34-41

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

sempre più animato - - - do t. 41 w A

! miniat: nic.             EZTU całość (do końca t. 41)

sempre più animato - - - do t. 40 w KF

EZTU do końca t. 40

sempre più animato - - do t. 38 w Wf (→Wa)

EZTU do końca t. 38

sempre - più - animato w t. 34-36 w Wn

EZnieU
..

Określenie sempre più animato zajmuje w A (→KF→Wn) ponad 2 takty (t. 35 zapisany jest skrótowo), w Wf (→Wa) – półtora. Ma to znaczenie tylko w przypadku Wn, w którym pominięto kreseczki wyznaczające zakres obowiązywania tej wskazówki, i tylko w wersji tego wydania odtwarzamy to w naszej transkrypcji. W A i źródłach opartych na nim kreseczki doprowadzono do końca następnej linijki, co wypada w A w t. 41, ale w KF w t. 40, a w Wf jeszcze wcześniej, w t. 38. Skrócenie zasięgu jest więc oczywistą pomyłką, zarówno kopisty, jak i sztycharza Wf, toteż w tekście głównym odtwarzamy notację A. Zdaniem redakcji, niewykluczone jednak, że podobną pomyłkę popełnił także sam Chopin, gdyż ostatnią kreseczkę wpisał już za kreską taktową kończącą t. 41, a wykonanie t. 42-45 sempre più animato wydaje się zgodne z kulminacyjnym charakterem zakończenia Preludium.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Niedokładności KF