t. 1-3
Bez łuków l.r. w A (→KF) i Wn2 (→Wn3) !!! miniat: wycinek, t. 1 i 1. ćwierćnuta t. 2. Tu pusta klisza |
||
EZnieU 2 łuki |
Łuki l.r. dodane w t. 1-2, 2-3 w Wf są niemal na pewno nieautentyczne. Dodano je prawdopodobnie ze względu na zmianę układu graficznego tekstu – w pisowni A (→KF→Wn) partia pr.r. umieszczona jest razem z l.r. na dolnej pięciolinii, dzięki czemu łuk nad nutami w naturalny sposób odnosi się do obu partii. W Wf (→Wa) partię pr.r. przeniesiono na górną pięciolinię i kwestia artykulacji i frazowania l.r. przestała być tak oczywista. Mógł na to zwrócić uwagę sam Chopin, ale trudno przypuszczać, by dodał łuk sugerujący odmienne frazowanie l.r. Identyczne uzupełnienie w Wn1, niekorygowanym przez Chopina, doskonale ilustruje sposób myślenia sztycharzy lub adiustatorów (w Wn1 i Wa w t. 1-2 do łuku l.r. dopasowano także łuk pr.r., wbrew podkładom).
Patrz t. 9-35
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Adiustacje Wf
notacja: Łuki