Strona:
Źródło tekstu:
s. 15, t. 468-493
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 486
Tak jak w analogicznym t. 478, A ma tu akcent długi, choć jego długość wydaje się mniej wyraźna niż tam. Mimo to odtworzono go jako długi nie tylko w KF, ale i w Wf, które poprzednio miało krótki akcent. Do tekstu głównego przyjmujemy akcent długi, zgodnie z t. 478 i zgodnie z zaznaczoną przez Chopina za pomocą wartości rytmicznych nieco dłuższą artykulacją tych oktaw – są to półnuty, a nie ćwierćnuty staccato, jak np. w następnych dwóch taktach.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, WfD, WfS, WfSf, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, A, KF