|
!!! miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia. TGTU |
|
Łuk do końca t. 276 w KF EZnieU |
|
Łuk poza t. 276 w Wn1 EZnieU1 |
|
EZnieU2 + lewy koniec EZTU od 277 |
Zasięg łuku frazowego nad górną pięciolinią w t. 274-276 i analog. nie jest w A zupełnie jasny. W dwóch miejscach, w t. 274 i 295, Chopin skreślił końce łuków wykraczające poza te takty, jednak za pierwszym razem doprowadził nowo wpisany łuk do końca taktu, a za drugim tylko do samej nuty e1 (najprawdopodobniej). Podobna rozbieżność występuje w dwóch pozostałych miejscach, w których łuki były z kolei przedłużane – w t. 376 łuk dochodzi do nuty, a w t. 397 do końca taktu. Jeśli chodzi o frazowanie, obie wersje mają to samo znaczenie, ale łuki dochodzące do końca taktu podkreślają konieczność dotrzymania punktowanej półnuty e1 (łuk tenuto). Biorąc pod uwagę, że jest to jedyna nuta tego akordu mająca brzmieć jeszcze na 3. mierze taktu, co nie zostało podkreślone wydzieleniem jej z seksty gis-e1, w tekście głównym we wszystkich miejscach proponujemy łuk tenuto (do końca taktu).
W omawianym t. 274 skrócenie łuku nie zostało uwzględnione w KF, co oznacza, że poprawka ta została najprawdopodobniej wprowadzona w A już po sporządzeniu kopii. Co więcej, kopista doprowadził łuk do przypadającego na końcu strony końca t. 276, co w Wn1 spowodowało błędne połączenie tego łuku z następnym. W Wn2 (→Wn3) powrócono do łuku kończącego się w t. 276 i taki dłuższy łuk wprowadzono we wszystkich analogicznych miejscach.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Poprawki A, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Skreślenia A
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji