Wf1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 30

Łuk od fis​​​​​​​2 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ta co w t. 14.               EZnieU1

Łuk od gis​​​​​​​2 w Wn3

EZTU

Łuki w analogicznych taktach (t. 18, 22, 26, 53, 93, 273 i 281) zaczynają się w Wf (→Wa,Wn1Wn2) od 1. lub od 2. szesnastki. Nie wydaje się jednak, by różnice zapisu sygnalizowały zamierzone przez kompozytora różnice w wykonaniu, wynikają one raczej z niedokładności zapisu lub odczytania [A]. Za celowe uważamy zatem ujednolicenie tych łuków, opierając wybór jednej z wersji na następujących przesłankach:

  • Pierwsze cztery wystąpienia fraz zawierających te motywy (t. 16-30) zostały przez Chopina dokładniej oznaczone niż następne – zawierają więcej znaków i noszą ślady poprawek i uzupełnień w druku (por. uwagi do t. 17 i 18-19). Wśród trzech pojawiających się tam analogicznych motywów (łuku w t. 18, niemal na pewno niedokładnego, nie bierzemy pod uwagę) dwa zaczynają się od 1. szesnastki (t. 22 i 26), a tylko jeden od drugiej (t. 30).
  • Za potraktowaniem szesnastek jako bezpośredniej kontynuacji przetrzymanej ćwierćnuty gis2 przemawiają znaki ​​​​​​​ w t. 17-18, 21-22, 25-26 i 29-30, za każdym razem obejmujące swym zasięgiem synkopowaną ćwierćnutę i wynikające z niej szesnastki.

Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy tu łuk biegnący od gis2. Identyczną zmianę wprowadzono w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.